Diagnostyka infekcji Helicobacter Pylori

Rozpoznanie infekcji Helicobacter Pylori może być przeprowadzone różnymi metodami. Podczas gastroskopii można pobrać wycinek błony śluzowej żołądka i przeprowadzić test ureazowy lub badanie histologiczne, które potwierdzą obecność bakterii. Alternatywne techniki obejmują badanie krwi, które wykrywa przeciwciała przeciwko Helicobacter Pylori, test na obecność antygenu Helicobacter Pylori w kale oraz oddechowy test urazowy.

Schemat przedstawiający bakterie Helicobacter Pylori bytujące w błonie śluzowej żołądka, wywołujące stan zapalny oraz objawy choroby wrzodowej.

Sposoby zakażenia infekcją Helicobacter Pylori

Drogi transmisji: Infekcja Helicobacter Pylori najczęściej przenosi się drogą oralno-oralną, co może mieć miejsce podczas wspólnego korzystania z naczyń czy sztućców. Możliwe jest również zakażenie drogą oralno-fekalną poprzez kontakt z kałem lub wymiocinami osoby zakażonej. Niewystarczająca higiena oraz wspólne użytkowanie przedmiotów mogą zwiększać ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji.

Objawy i leczenie infekcji Helicobacter Pylori

Symptomy zakażenia: Objawy mogą być różnorodne, choć wiele osób nie zgłasza żadnych dolegliwości. Najczęstsze symptomy to zapalenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, wrzody trawienne, ból w nadbrzuszu, biegunka, wzdęcia, niestrawność i nudności. Rzadziej infekcja może prowadzić do raka żołądka oraz niedokrwistości z niedoboru żelaza i witaminy B12.

Protokół leczenia: Leczenie polega na stosowaniu schematu terapii przeciwbakteryjnej, obejmującego kilka leków przyjmowanych jednocześnie przez określony czas. Leczenie uzupełnia się dietą lekkostrawną, która ogranicza nadmierne wydzielanie kwasu solnego.