Jak zostać pielęgniarką operacyjną

Czym zajmuje się pielęgniarka operacyjna?

Przygotowanie sali operacyjnej

Pielęgniarka operacyjna sprawdza i organizuje salę przed zabiegiem, zapewniając odpowiednie warunki pracy zespołu operacyjnego oraz bezpieczeństwo pacjenta. Przygotowuje także niezbędny sprzęt i narzędzia chirurgiczne.

Asystowanie chirurgowi podczas operacji

Pielęgniarka instrumentalna podaje narzędzia chirurgowi, dba o płynność procedury i wspiera cały zespół operacyjny. Każdy ruch musi być precyzyjny i zgodny z procedurami aseptyki.

Liczenie narzędzi i materiałów

Przed, w trakcie i po operacji pielęgniarka operacyjna liczy narzędzia, gaziki i igły, aby upewnić się, że żadne z nich nie zostało przypadkowo pozostawione w polu operacyjnym. Jest to kluczowy element bezpieczeństwa pacjenta i jedna z najważniejszych procedur w pracy na bloku operacyjnym.

Przestrzeganie procedur i zasad aseptyki

Pielęgniarka operacyjna pilnuje sterylności pola operacyjnego, stosuje zasady aseptyki i kontroluje przestrzeganie procedur przez wszystkich członków zespołu, aby zapobiec zakażeniom.

Opieka nad pacjentem przed i po operacji

Dba o prawidłowe przygotowanie pacjenta do zabiegu, pomaga w jego ułożeniu na stole operacyjnym oraz monitoruje jego stan po operacji, współpracując z anestezjologiem i zespołem pielęgniarskim.

Doświadczenie zawodowe

W polskim prawie nie ma obowiązku posiadania wcześniejszego doświadczenia, aby pracować jako pielęgniarka operacyjna. Jednak w praktyce jest ono bardzo mile widziane i znacząco ułatwia pracę na bloku operacyjnym.

Specjalizacja lub kursy

  • Specjalizacja z pielęgniarstwa operacyjnego (2 lata)
  • Kurs kwalifikacyjny z pielęgniarstwa operacyjnego (szybsza ścieżka)

Gdzie można pracować jako pielęgniarka operacyjna?

    • Szpitale publiczne – praca na blokach operacyjnych, oddziałach chirurgicznych oraz SOR-ach w placówkach państwowych
    • Prywatne kliniki chirurgiczne – możliwość pracy przy zabiegach ortopedycznych, plastycznych, okulistycznych, ginekologicznych czy laryngologicznych.
    • Ośrodki ratunkowe i centra urazowe – praca przy nagłych operacjach w sytuacjach zagrożenia życia, np. po wypadkach.
    • Praca w wojsku i służbach ratowniczych – pielęgniarki operacyjne mogą pracować w polowych szpitalach wojskowych oraz w zespołach medycznych w trakcie misji.
    • Praca za granicą – pielęgniarki operacyjne są poszukiwane na rynkach międzynarodowych, np. w Niemczech, Norwegii, Wielkiej Brytanii czy USA, gdzie zarobki są znacznie wyższe.

Plusy pracy jako instrumentariuszka

      • Różne ścieżki rozwoju, np. chirurgia ortopedyczna, kardiochirurgia, neurochirurgia.
      • Stabilność zatrudnienia – zawód z wysokim zapotrzebowaniem, mało prawdopodobne zwolnienia.
      • Wysoka satysfakcja zawodowa – bezpośrednia pomoc w ratowaniu życia i zdrowia pacjentów.
      • Dobre zarobki – wyższe wynagrodzenie niż w wielu innych działach pielęgniarstwa, szczególnie w sektorze prywatnym.

Minusy pracy jako instrumentariuszka

    • Duża odpowiedzialność – każdy błąd może mieć poważne konsekwencje dla pacjenta.
    • Praca pod presją – szybkie tempo i stresujące sytuacje podczas operacji.
    • Wymagane długie godziny koncentracji – operacje trwają nawet kilka godzin, co oznacza ciągłe skupienie.
    • Obciążenie fizyczne – wielogodzinne stanie, konieczność noszenia ciężkiego sprzętu i pozycji statycznych.
    • Ekstremalne warunki pracy – praca w maseczkach, fartuchach ochronnych, pod dużym oświetleniem i wysoką temperatur